و اگر خداوند خیری در آنها میدانست، (حرف حق را) به گوش آنها میرساند؛ ولی (با این حال که دارند،) اگر حق را به گوش آنها برساند، سرپیچی کرده و روگردان میشوند.
و اگر خدا در آنان خيرى مىيافت قطعاً شنوايشان مىساخت، و اگر آنان را شنوا مىكرد، حتماً باز به حال اعراض، روى برمىتافتند.
اگر خدا [نسبت به پذیرفتن هدایت، شایستگی و] خیری در آنان می دید، یقیناً ایشان را شنوا [ی حقایق و معارف] می کرد، و اگر [با لجبازی و عنادی که فعلاً دارند] آنان را شنوا کند، باز اعراض کنان، روی [از حق] می گردانند.
و اگر خدا خيرى در آنان مىيافت شنوايشان مىساخت، و اگر هم آنان را شنوا ساخته بود باز هم برمى گشتند و رويگردان مىشدند.
اگر خدا در آنها خیر و صلاحی میدید آنها را شنوا میکرد و اگر هم شنوا کند باز رو گردانند و اعراض کنند.
با ورود به سایت می توانید برای این آیه شریفه یادداشت بنویسید.