به خاطر بیاور زمانی را که به سوی کشتی پر (از جمعیّت و بار) فرار کرد.
آنگاه كه به سوى كشتى پر، بگريخت!
[یاد کن] هنگامی را که به سوی آن کشتی پر [از جمعیت و بار] گریخت،
چون به آن كشتى پر از مردم گريخت،
آن گاه که به کشتی پر جمعیتی گریخت (زیرا به قومش وعده عذاب داد و آنها از دل توبه و انابه کردند و خدا رفع عذاب کرد. او به دریای روم گریخت تا نزد قوم خجل و شرمنده نرود).