آنها [= قوم عاد] گفتند: «برای ما تفاوت نمیکند، چه ما را انذار کنی یا نکنی؛ (بیهوده خود را خسته مکن)!
گفتند: «خواه اندرز دهى و خواه از اندرزدهندگان نباشى براى ما يكسان است.
گفتند: تو پند و اندرز دهی یا ندهی برای ما یکسان است!!
گفتند: براى ما يكسان است كه ما را اندرز دهى يا اندرز ندهى.
گفتند: تو این همه وعظ و نصیحت کنی یا هیچ نکنی به حال ما یکسان است.