پایگاه منبر

سوره طٰهٰ - آیه 125

قَالَ رَبِّ لِمَ حَشَرْتَنِي أَعْمَىٰ وَقَدْ كُنْتُ بَصِيرًا ﴿١٢٥

می‌گوید: «پروردگارا! چرا نابینا محشورم کردی؟! من که بینا بودم!»

مى‌گويد: «پروردگارا، چرا مرا نابينا محشور كردى با آنكه بينا بودم؟»

می گوید: پروردگارا! برای چه مرا نابینا محشور کردی، در حالی که [در دنیا] بینا بودم؟

گويد: اى پروردگار من، چرا مرا نابينا محشور كردى و حال آنكه من بينا بودم؟

گوید: الها، چرا مرا نابینا محشور کردی و حال آنکه من بینا بودم؟

با ورود به سایت می توانید برای این آیه شریفه یادداشت بنویسید.

عضویت